“Journal of Marriage and Family” adlı dergide yayımlanan bir araştırma, annelerin % 75’inin yetişkin çocuğa daha yatkın olduklarını ortaya koyuyor. 2005 yılında yapılan bir araştırma, babaların yüzde 70’inin, annelerin yüzde 74’ünün çocuklarından birine karşı gösterdikleri ilginin farklı olduğunu söylüyor.
“The Favorite Child”ın yazarı olan psikolog Ellen Weber Libby, “Kayırmacılık, bir tabu olduğu kadar yaygın, ebeveynlerin kayırmacılığın normal olduğunu bilmeleri gerekir” diyor.
WSJ’nin haberine göre, araştırmalar bazı ebeveynlerin, kendilerine daha çok benzeyen çocuklarını tercih ettiklerini ortaya çıkarırken, tercihlerin zamanla çocukluktan gençliğe doğru değişebileceğini belirtiyor.
Unutulumaması gereken ve değişmeyen gerçek ise çocukların eşit muamele görmediklerini hissettiklerinde depresyona girdiklerini, özsaygı düşüklüğüne karşı daha savunmasız olabildiklerini ve diğer birçok sorunla karşılaşabildiklerini gösteriyor.
Brigham Young Üniversitesi’nden lider araştırmacı Alex Jensen, tercihli muamelelerin etkilerine bakmak için ergen kardeşleri olan 282 aileyi işe aldı. Yakınlık, çatışma ve riskli davranış düzeylerinin değerlendirildiği ebeveynler ve çocuklar ile yapılan görüşmeler sonucunda Dr. Jensen, daha uzak veya “ayrılmış” ailelerin az tercih edilen çocuklarının alkol ya da sigara kullanımının iki kat daha fazla olduğunu buldu.
